Wzrokowiec

Lubi porządek wokół siebie i drażnią go np. nierówno ustawione książki na półce. Przechodząc obok sterty gazet na pewno postara się je wyrównać. Wzrokowiec pamięta dobrze kolory i rysunki z okładek książek oraz ich lokalizację w biblioteczce, ale z trudem przypomina sobie tytuł i nazwisko autora. W czasie uczenia się woli czytać i robić własne notatki. Używa słów i zwrotów: Punkt widzenia, to jest jasne, zauważyć, przegląd, widok, perspektywa, być świadkiem, to jest niejasne, pole widzenia, ciemna sprawa, z lotu ptaka, mglista sprawa, naświetlać, światło w tunelu, perspektywa krótkowzroczna (dalekowzroczna), olśniewające, kolorowe, wyraźne, oko w oko, wyraźny obraz. Powie: „zobacz, jak to pachnie” albo „spójrz, jaka to dobra muzyka”.

Słuchowiec

Lubi dużo mówić, mówi z dużą łatwością, płynnie i melodyjnie. Woli słuchać nagrań, wykładów niż czytać. Może robić wiele błędów ortograficznych (bo pisze tak, jak słyszy). Ma kłopoty z geometrią, mapami. Z filmów dobrze pamięta melodie i dialogi. W czasie rozmowy często używa zwrotu „posłuchaj”. Używa słów i zwrotów: Słyszalny, głośny, cichy, melodyjny, niemelodyjny, słyszeć, stwierdzić, zaniemówić, harmonia, akcentować, brzmieć dobrze (źle), dobrze wyrażony, jest na tej samej fali, donośny, zdać szczegóły, to mi zgrzyta, uczta dla uszu, dobry ton, przyjemny dla ucha. Powie: “posłuchaj jak tu ładnie”, “słuchaj jakie to dobre”.

Kinestetycy, czuciowcy

Kinestetyk Lubi ruch. Siedzenie na wykładach i słuchanie to najmniej odpowiedni sposób uczenia się, bardzo się wtedy męczy lub radzi sobie rysując lub wykonując np. origami. Często trenuje jakąś dyscyplinę sportu lub chociażby chodzi regularnie na dalekie spacery. Nie przeszkadza mu nieporządek, wręcz przeciwnie – to jego żywioł. W czasie rozmowy dość żywiołowo gestykuluje i lubi poklepywać siebie i innych. Używa słów i zwrotów: Naładowany, emocjonalny, czuję, płynę, to mnie porusza, mam przeczucie, czuję nacisk, napięcie, niepokój, to ma dobry smaczek, śliska sprawa, mocna podstawa, w gorącej wodzie kąpany, gorący temat, targany sprzecznościami.

LINK DO ARTYKUŁU:  http://www.eid.edu.pl/_upload/file/atlasdemo.pdf

 

METODY UCZENIA SIĘ DLA POSZCZEGÓLNYCH TYPÓW SENSORYCZNYCH:

1) Wzrokowcy: • Potrzebuje obrazków • Chętniej czyta samodzielnie niż słucha • Pisze ładnie, prawidłowo, widzi obraz słowa • Czyta bardzo dobrze i szybko • Pismo ładne i wyraźne • Woli robić notatki • Koncentrację zaburza nieporządek i ruch • Gdy się nudzi, patrzy w dal, rysuje, znajduje coś do oglądania • Uczą się poprzez patrzenie, czytanie, obserwację lub demonstrację

2) Słuchowcy: • Uczy się poprzez słuchanie • Chętnie bierze udział w dyskusji • Pisze tak, jak słyszy, może mieć kłopoty z ortografią • Czyta powoli, ponieważ jednocześnie mówi do siebie • Lepszy w mówieniu niż w pisaniu • Woli powtarzać na głos • Łatwo traci koncentrację z powodu hałasu • Nuci, mówi do siebie lub innych • Formy uczenia się: • Poprzez aktywne przysłuchiwanie się, słuchanie siebie lub innych.

3) Kinestetycy: • Uczy się poprzez działanie • Ważny jest ruch, podczas czytania „wierci się” • Przetwarza litery na ruchy, musi wielokrotnie napisać słowo , aby je zapamiętać • Nie bardzo lubi czytać, preferuje opisy z akcją • Pismo mało czytelne lub specyficzne • Najlepiej pamięta to co wykona • Aby się koncentrować musi się ruszać • Wierci się zmienia pozycję, znajduje coś do trzymania, stukania, obracania • Formy uczenia się: • Poprzez wykonywanie i bezpośrednie zaangażowanie: doświadczenie i eksperymenty Model sensoryczny - właściwy nam sposób odbierania i reagowania na informacje przekazane kanałem wzrokowym, słuchowym i kinestetycznym. Na co dzień posługujemy się wszystkimi trzema systemami sensorycznymi tj wzrokowym, słuchowym i kinestetycznym(czuciowym). To jaki system jest nam bliższy, decyduje o tym w jaki sposób się uczymy, jak rozumiemy innych. 

 

Ciekawostki dotyczące wzrokowców, słuchowców i kinestetyków😊

Charakterystyczna cecha wzrokowca jest to, że w momencie kiedy sobie coś stara przypomnieć kieruje wzrok w jedna stronę najczęściej w prawo ku górze. Ton głosu wzrokowca określany jest jako wysoki, mówi szybko, gesty ma na wysokości głowy. Jego słownictwo jest bogate w wyrażenia odwołujące się do wzroku np. „czy zauważasz to”, „czy potrafisz to dostrzec” etc. Wzrokowiec efektywniej zapamiętuje informacje korzystając z diagramów, map, rysunków, często uczy się pisząc. Potrafi precyzyjnie określić miejsce, w którym znajduje się potrzebna mu informacja.

Słuchowiec podczas przypominania sobie pewnych informacji często patrzy w lewą i prawą stronę na wysokości ucha. Jego ton głosu jest zazwyczaj melodyjny, bardzo dobrze się go słucha. Tempo mówienia ma średnie, jego słownictwo często odwołuje się do słuchu np. „czy słyszysz co do ciebie mówię” itd. Słuchowcy najlepiej zapamiętują informacje jak sama nazwa wskazuje słuchając. Rozmowa, dyskusja, to najlepszy sposób dla nich na zapamiętanie wiadomości.

Kinestetycy, czyli tzw. „czuciowcy”, podczas przypominania sobie informacji spoglądają w dół. Ton głosu charakteryzujący reprezentantów tego systemu jest niski i poważny. Charakterystyczne jest to, że zastanawiają się zanim coś powiedzą. Gestykulacja na wysokości bioder, mowa wolna. Kinestetyk jest niejako cały czas w ruchu, nie potrafi długo usiedzieć, wierci się, kreci. Kinestetyk w procesie nauczania oraz zdobywania informacji wykorzystuje najczęściej zmysł dotyku. W procesie nauczania przydatne są dla niego zajęcia laboratoryjne, praktyczne.

LINK DO MATERIAŁÓW: http://www.eioba.pl/a/2myl/preferencje-sensoryczne